Στην αυγή του αστικού κόσμο ο Σαιν Ζυστ διακήρυττε
στην γαλλική εθνοσυνέλευση: Η ευτυχία είναι μια καινούργια ιδέα για την Ευρώπη
Ενάμισι αιώνα μετά, μια ομάδα νεαρών καλλιτεχνών, θα
διαπιστώσουν το αδύνατο της υπεσχημένης ευτυχίας στις συνθήκες του σύγχρονου
κόσμου αφού κάθε πτυχή του είναι εγκλωβισμένη σε μια οργάνωση της αποστέρησης,
σε ένα πλέγμα διαχωρισμών, που εμποδίζουν την πραγμάτωση της ζωής.
 |
| Guy Debord |
Τον κόσμο αυτό θα ανατάμει, με εξαιρετική ενάργεια, ο
Γκι Ντεμπόρ (Guy Debord), προεκτείνοντας, την αγνοημένη από τους μαρξιστές1,
ανάλυση του Μαρξ για τον φετιχισμό του εμπορεύματος - δηλαδή την κυριαρχία του
νεκρού πάνω στο ζωντανό2-
πέραν του περιορισμένου χώρου της οικονομίας και των αγορών, στο σύνολο της
κοινωνικής ζωής.
Ο Ντεμπόρ μαζί με τον Gil Wolman θα ιδρύσει το 1952,τη
Λετριστική Διεθνή που στην συνέχεια, το 1957, θα μετατραπεί σε Καταστασιακή
Διεθνή (Internationale Situationniste).
