Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Δυσνόητο σχόλιο για το αποτέλεσμα των εκλογών

Vladimir Velickovic
























Τώρα εἶναι ἁπλὸς θεατὴς...

Τώρα εἶναι ἁπλὸς θεατὴς
Ἀσήμαντος ἀνθρωπάκος μέσα στὸ πλῆθος
Τώρα πιὰ δὲ χειροκροτεῖ δὲ χειροκροτεῖται
Ξένος περιφέρεται στῶν ὁδῶν τὸ κάλεσμα-


Ἔρχονται ἀπὸ μακριὰ οἱ νέοι σαλπιγκτὲς
Τῶν ἐπίλεκτων κλάσεων τοῦ μέλλοντος
Οἱ κραυγὲς τοὺς γκρεμίζουν τὰ σαθρὰ τείχη
Τήκουν τὴ λάσπη σὲ φωτεινοὺς ρύακες
Ἔρχονται οἱ ἁγνοί, οἱ ἀνυπόκριτοι.
Οἱ βιαστές, οἱ ἀμέτοχοι, οἱ παρθένοι.
Οἱ πονηροὶ συνδαιτυμόνες, οἱ ἀθῶοι
Οἱ ληξίαρχοι τῶν ἡμερῶν μας
Ἔρχεται τὸ μεγάλο παρανάλωμα
Μέσα στοὺς πίδακες τῶν πρόσχαρων νερῶν.
Ἔρχονται οἱ τελευταῖες προδιαγραφές

Μὰ τώρα αὐτὸς εἶναι ἁπλὸς θεατὴς

Ἀνώνυμος ἀνθρωπάκος μέσα στὸ πλῆθος
Μὲ τὰ χέρια στὸ στῆθος σὰν ἕτοιμος νεκρὸς
Τώρα πιὰ δὲ χειροκροτεῖ δὲ χειροκροτεῖται.
(Νὰ ξέρεις πάντα τὸ πότε καὶ τὸ πῶς)

                                  Μανόλης Ἀναγνωστάκης 





7 σχόλια:

  1. Με 'γειά την ετικέτα!
    Το ερώτημα είναι "γιατί τώρα???"
    Θα τολμούσα να πω ότι ή έχεις καθυστερήσει ή προτρέχεις...
    Όπως κ να 'χει πάντως προτιμώ την προηγούμενη... Ελπίζω κ εσένα να σε κερδίσει ο σουρεαλισμός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί η πεταλούδα της προηγούμενης ανάρτησης έκαψε τα φτερά της πριν προλάβει να πετάξει.

    Τώρα που το 50% του ελληνικού λαού επέλεξε ανθρώπινες συνθήκες σφαγής, μπορούμε όλοι να επιστρέψουμε ησυχασμένοι, σ αυτό που ξέρουμε να κάνουμε καλά: τις συνήθεις ασχολίες μας. Οι αγορές στα κέρδη τους, οι καθεστωτικοί στη σιγουριά της εξουσίας, οι χρυσαυγήτες στα πογκρόμ των μεταναστών, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α στην ασφάλεια της αμυντικής αντιπολίτευσης, το Κ.Κ.Ε. στην θαλπωρή των γραφείων του, οι αντιμνημονιακοί –μουδιασμένοι βέβαια αφού ο λαός απεφάνθει- στις συνήθεις λιτανείες τους, οι αντιεξουσιαστές στον συνήθη πετροπόλεμο χωρίς να χρειαστεί να αποδείξουν σε κανένα –και κυρίως στον εαυτό τους- ότι μπορούν να υπάρξουν και με άλλο τρόπο δημιουργικοί.

    Η τάξις απεκαταστάθη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενώ αν έβγαινε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α θα είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθούμε καθημερινά από τον καναπέ του σπιτιού μας, σπαταλώντας ατέλειωτες ώρες, τους ειδήμονες να παίρνουν αποφάσεις προσπαθώντας να βελτιώσουν, κάνοντας πιο υποφερτό, το σύστημα το οποίο υποτίθεται ότι αγωνιζόμαστε να αλλάξουμε. Γιατί σίγουρα ξέρεις καλύτερα από εμένα ότι όλα αυτά που υποσχόταν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α ότι θα άλλαζε ήταν μπαλώματα και όχι η λύση... Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ήταν η αρχή για μια ριζοσπαστική αλλαγή. Και όσοι από εμάς τον στήριξαν θεωρώ ότι το έκαναν γιατί δεν άντεχαν οι ίδιοι να αγωνιστούν και έτσι ανέθεσαν τον δύσκολο αυτόν αγώνα σε έναν τρίτο, τον οποίο δε δίστασαν να εμπιστευτούν ακόμα κ στο άκουσμα της προεκλογικής του ομιλίας.
      Η "αταξία" στην οποία τόσο πολύ ελπίζουμε είναι μια κατάσταση που κερδίζεται με καθημερινές προσπάθειες και φυσικά δεν μπορεί να έρθει από το κοινοβούλιο. Νομίζω ότι είναι καλύτερα που η απογοήτευση ήρθε τώρα από το εκλογικό αποτέλεσμα γιατί αν χαιρόμασταν τώρα κάτι μου λέει ότι θα απογοητευόμασταν πολύ περισσότερο σε λίγους μήνες από την αναποτελεσματικότητα αυτού του μηχασισμού που στηρίξαμε τώρα.

      Σε μερικά σημεία η κριτική σου μου θυμίζει τη γιαγιά μου. Μπορεί να έχεις ένα δίκιο αλλά μάλλον έχεις κ λίγη άγνοια ίσως λόγο της παθητικής στάσης απένατι σε καταστάσεις κ γεγονότα.

      Διαγραφή
    2. Πράγματι αν το σύστημα γίνει πιο υποφερτό, μπορεί να περιοριστούν οι αυτοκτονίες και η απελπισία μερικών χιλιάδων, αλλά για μας θα γίνει αφόρητα βαρετό. Γιατί όταν χάσουμε τη βία των κρανοφόρων και τη μαστούρα των δακρυγόνων η ζωή μας θα ’ναι τόσο ανιαρή και καταθλιπτική όπως των οπαδών του Ολυμπιακού αν εξέλειπαν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Θα βυθιστούμε στον καναπέ μας μέχρι να μετακομίσουμε στο φέρετρο. Γιατί υπάρχουμε ως η άρνηση και δε διανοηθήκαμε να υπάρξουμε ως η δημιουργία. Η βία της καθημερινότητας είναι για μας μια κάποια λύση, όπως οι βάρβαροι του Καβάφη.

      Διαγραφή
  3. Φυσικά δεν το είπα έτσι όπως το κατάλαβες.
    Εγώ αναφερόμουν σε αυτό που είπε η Έμμα Γκόλντμαν:
    "Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο φιλελευθερισμό και τον αυταρχισμό είναι καθαρά φανταστική. Μόνη διαφορά ότι στο αυταρχικό καθεστώς ο λαός έχει επίγνωση της σκλαβιάς, αγαπάει την ελευθερία, πολεμάει και πεθαίνει για αυτήν, ενώ στη δημοκρατία οι άνθρωποι φαντάζονται πως είναι ελεύθεροι και μένουν ικανοποιημένοι από την υποδούλωσή τους."
    Μια τέτοια δημοκρατία φαντάζομαι θα ήταν και αυτή του ΣΥ.ΡΙΖ.Α...
    Για ακόμα μια φορά μιλάς σαν απλός παρατηρητής και κρίνεις από όσα λέγονται στην τηλεόραση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. … και επομένως, εμείς οι εστέτ του όλα ή τίποτα- όπως μου έμαθε η γιαγιά μου η Παπαρήγα- να στηρίξουμε τη Χρυσή Αυγή για να τελειώνουμε με την ψευδαίσθηση της ελευθερίας.
    Αυτά τα ολίγα προς το παρόν γιατί έχω να δω και τηλεόραση για να ανασυγκροτήσω τη σκέψη μου αφού δεν έχω την πολυτέλεια να με δροσίζει το αεράκι της υψηλής εποπτικής σου θέσης όπου εσύ συγκροτείς τη δική σου σκέψη με τα βαθυστόχαστα τσιτάτα της Έμμα Γκόλντμαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΜΗ ΤΣΙΜΠΑΤΕ ΡΕ
    ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΗΝ ΛΑΜΟΓΙΑ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΝΥΝ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΟΥΣ

    ΤΩΡΑ ΕΒΑΛΑΝ ΤΟΝ ΖΥΡΙΖΑ ΜΠΡΟΣΤΑ, ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΑΜΠΕΛΑ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΙΑΣΕΙ Ο ΕΦΟΡΟΣ, ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΟΥΜΕ ΠΑΣΟΚΟΥΣ

    ΠΑΣΟΚ ΝΔ ΣΥΡΙΖΑ ΚΚΕ ΚΟΥΒΕΛΗΣ,
    ΟΛΟΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΕΙΝΑΙ, ΚΡΑΤΙΚΟΔΙΑΙΤΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΚΑΙ "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΕΣ",

    ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΤΥΠΟΥ ΡΑΠΑΝΟΣ

    ΜΑΦΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή